Odgovornost za etničko nasilje na Kosovu i u Srbiji
Nasilje prema verskim i etničkim manjinama, opšte ugrožavanje bezbednosti i kršenje elementarnih ljudskih prava manjina i svih ostalih građana slika je društva na Kosovu i Srbiji od 17. marta 2004.
Nasilje prema verskim i etničkim manjinama, opšte ugrožavanje bezbednosti i kršenje elementarnih ljudskih prava manjina i svih ostalih građana slika je društva na Kosovu i Srbiji od 17. marta 2004.
Ova knjiga sadrži Odluku Komiteta protiv torture povodom slučaja Ristić, koja pored slučaja Danilovgrad, predstavlja još jednu bitnu presudu donesenu po indvidiualnim tužbama građana Srbije i Crne Gore čija su prava bila povređena od strane državnih organa, čime je Komitet UN počeo da se bavi i slučajevima sa teritorije Srbije i Crne Gore.
Ovom knjigom Fond za humanitarno pravo daje na uvid stručnoj i široj javnosti jednu značajnu odluku Komiteta Ujedinjenih nacija protiv torture koji je ustanovljen prema Konvenciji protiv torture i drugih svirepih, nehumanih i ponižavajućih kazni ili postupaka.
Povodom incidenta koji se dogodio krajem 2002. godine u izbegličkom kampu Konik I u Podgorici, Fond za humanitarno pravo (FHP) iz Beograda, Evropski centar za prava Roma (ERRC) iz Budimpešte i Centar za prava manjina (CPM) iz Beograda podneli su u ime desetoro Roma tužbu za naknadu nematerijalne štete protiv Republike Crne Gore zbog pretrpljenog fizičkog bola i straha, duševnog bola zbog povreda prava ličnosti i umanjenja životne aktivnosti.
Fond za humanitarno pravo (FHP) iz Beograda, Centar za prava manjina (CPM) iz Beograda i Evropski centar za prava Roma (ERRC) iz Budimpešte podneli su inicijativu Ustavnom sudu Srbije za ocenu ustavnosti odredbi Odeljka II stav 5 Programa zaštite stanovništva od zaraznih bolesti od 2002. do 2010. godine koji je sastavni deo Uredbe Vlade Republike Srbije o zdravstvenoj zaštiti stanovništva od zaraznih bolesti.
Doktrina komandne odgovornosti ustanovljena je IV i X Haškom konvencijom iz 1907. godine a prvi put je primenjena nakon I svetskog rata od strane Vrhovnog suda Nemačke na suđenju Emilu Mileru (Emil Muller) u Lajpcigu. Miler je pred ovim sudom osuđen zato što nije sprečio izvršenje zločina, niti kaznio podređene koji su zločine počinili…
Fond za humanitarno pravo i Komitet pravnika za ljudska prava – YUKOM izražavaju veliku zabrinutost zbog neodgovornog odnosa učesnika u postupku protiv optuženih za ubistvo premijera Zorana Ðinđića.
Fond za humanitarno pravo i Komitet pravnika za ljudska prava – YUKOM izražavaju veliku zabrinutost zbog neodgovornog odnosa učesnika u postupku protiv optuženih za ubistvo premijera Zorana Đinđića. Nerazdvajanjem postupka protiv 13 optuženih za ubistvo premijera, sud i tužilaštvo su doprineli stvaranju utiska u javnosti da ubistvo premijera nosi istu težinu kao i kriminalne radnje poput razbojništva, trgovine narkoticima, pljačke automobila i slično tome. Ovaj ozbiljan propust može biti otklonjen ukoliko sud usvoji predlog zamenika specijalnog tužioca od 10. februara 2004. godine da se izdvoji postupak za ubistvo premijera Đinđića.
Ponovno suđenje Saši Cvjetanu pred Sudskim većem Okružnog suda u Beogradu, kojim predsedava sudija Biljana Sinanović, je prvo suđenje za ratni zločin protiv albanskih civila u Srbiji na kojem su svedočile žrtve sa Kosova. Međutim, kao što je Vojni sud u Nišu podigao optužnicu i izrekao presudu kapetanu Vojske Jugoslavije i dvojici vojnika za ubistvo dva NN Albanca, tako se i na ovom suđenju sudi po optužnici u kojoj su većina žrtava označena kao NN lica. Problem je pre svega što domaći tužioci ne vide sebe i u ulozi zastupnika glasa žrtava, te se i ne trude da pribave imena albanskih žrtava. Nažalost, time kažu da te žrtve nama (Srbiji) nisu bitne.
Fond za humanitarno pravo je uputio pismo Milanu Markoviću, predsedniku Skupštine opštine Palilula i načelniku Odeljenja za komunalno-građevinske i stambene poslove ove opštine, zahtevajući da se spreči iseljenje samohrane majke dvoje maloletne dece koja već dvanaest godina živi u stanu na opštini Palillula.