Odšteta petorici kosovskih Albanaca zbog torture i nezakonitog pritvora 1999. godine
Apelacioni sud u Beogradu potvrdio je presudu Prvog osnovnog suda kojom se država Srbija obavezuje da kosovskim Albancima Tahiru Bytyqiju, Smajlu Gashiju, Rrahmanu Elshaniju, Hysniju Podrmiçakuu i Bekimu Istoguu isplati odštetu u ukupnom iznosu od 1,3 miliona dinara zbog odgovornosti za torturu koju su nad njima vršili pripadnici MUP-a tokom nezakonitog pritvora 1999. i 2000. godine. Iako je ovo jedna od retkih pravnosnažnih presuda kojom je žrtvama srpskih snaga bezbednosti priznato pravo na odštetu, FHP smatra da iznosi pojedinačnih odšteta od 200.000, odnosno 300.000 dinara ne doprinose uspostavljanju pravde za nedela počinjena tokom devedesetih.
U vrijeme ratova u Hrvatskoj i BiH, u Srbiji je bilo otvoreno više logora kroz koje je prošlo između osam i deset hiljada hrvatskih i bošnjačkih civilnih i vojnih zarobljenika. Logore su formirali Jugoslovenska narodna armija, kasnije Vojska Jugoslavije i MUP Srbije. To se dešavalo u vrijeme kad je SRJ tvrdila da nije uključena u ratove u Hrvatskoj i BiH. Objašnjenje zvanične vlasti za te logore bilo je da se radi o “sabirnim, odnosno prihvatnim centrima koji su formirani s ciljem da se civilima iz ugroženih područja pruži utočište i pomoć”!? Do danas niko nije krivično odgovarao za mučenje i protivzakonito postupanje prema ovim logorašima, iako su imena stražara i odgovornih lica u tim logorima poznata
Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (ICTY) osnovan je Rezolucijom 827. Vijeća sigurnosti Ujedinjenih naroda 25. maja 1993. godine u vrijeme teških kršenja međunarodnog humanitarnog prava na području bivše Jugoslavije. Prvi je takav tribunal u svijetu, nakon sudova u Nuernbergu i Tokiju koji su sudili za zločine u Drugom svjetskom ratu.
Beograd – Izlaganje predsednika Srbije Tomislava Nikolića na debati u Generalnoj skupštini UN, posvećenoj ulozi međunarodnog krivičnog pravosuđa u ostvarivanju pomirenja, bilo je mešavina poluistina i propagande i nanelo je štetu našem društvu i pokušajima nekih drugih političara da Srbija iskorači iz marginalizacije, ocenjuje u intervjuu za Danas Sandra Orlović, izvršna direktorka Fonda za humanitarno pravo.
Od posledica zlostavljanja, u logorima su preminula četiri logoraša: Ahmo Krlić, Meho Jahić, Šećan Dizdarević i Nazif Krlić * Usled vrućine i nedostatka vazduha ljudi su padali u nesvest, a Edhem Torlak, mladić iz Žepe se ugušio * Ustavnom žalbom Fond za humanitarno pravo zahteva od Ustavnog suda da utvrdi da je država Srbija povredila Ustavom garantovana prava na život, nepovredivost fizičkog i pishičkog integriteta kao i pravo na jednaku pravnu zaštitu, time što nije ispunila ustavnu obavezu sprovođenja adekvatne istrage o slučajevima lišenja života i u slučajevima u kojima postoji dovoljno dokaza da je došlo do fizičkog i psihičkog zlostavljanja lica
Povodom presude Višeg suda u Beogradu, kojom je utvrđena odgovornost države Srbije za zločine počinjene u selu Kukurovići, u opštini Priboj, 1993. godine, izražavam duboko poštovanje Fondu za humanitarno pravo i svim pojedincima koji su i posle dve decenije od ovog zločina, bili dovoljno strpljivi i hrabri, da se ovaj događaj ne zaboravi, kao i divljenje njihovoj upornosti da ovaj slučaj dobije i pravnu potporu u presudi suda ove zemlje, ali istovremeno upućujem oštar protest državi, odnosno vlastima, koji do sad nisu ništa uradili.
Gosti Nataše Odalović u emisiji Hoću da znam bili su Nataša Kandić, koordinatorka procesa REKOM i Mirko Đorđević, sociolog religije.