Negiranje genocida u Srebrenici stiže iz samog vrha vlasti u Srbiji

U promociji knjige “U Srebrenici nije bilo genocida” zločincu Šešelju pomogle su vlasti općine Novi Beograd, gdje je zamjenik načelnika Svetozar Andrić, ratni komandant Birčanske brigade i načelnik Štaba Drinskog korpusa VRS.

Slučaj ‘Štrpci’: Dvadeset i sedam godina čekanja na status civilnih žrtava rata

Na 27. godišnjicu zločina u Štrpcima, kada su pripadnici formacije “Osvetnici” i Višegradske brigade Vojske Republike Srpske (VRS), na železničkoj stanici u Štrpcima (BiH), iz voza koji je saobraćao na relaciji Beograd–Bar izveli i ubili 20 putnika, civila nesrpske nacionalnosti, poslanici Skupštine Srbije raspravljaju o zakonu koji uređuje status civilnih žrtava rata.

Ali ni ovaj novi zakon, kao ni važeći iz 1996. godine, porodicama stradalih u Štrpcima, mestu u BiH na granici sa Srbijom, neće omogućiti status članova porodica civilnih žrtava.

Predlog Zakona o pravima boraca, vojnih invalida, civilnih invalida rata i članova njihovih porodica predviđa da je civilna žrtva rata državljanin Republike Srbije koji je kao civilno lice izgubio život od strane neprijatelja ili od zaostalog ratnog materijala za vreme rata ili u toku izvođenja ratnih operacija na teritoriji Republike Srbije.

Status članova porodica civilnih žrtava, koji bi im omogućio mesečna novčana primanja i socijalnu podršku, članovi porodica stradalih u Štrpcima ne mogu da ostvare jer njihovi najbliži nisu stradali u Srbiji već u BIH.

Most: Može li se Vučić rušiti slavljenjem Karadžića i Mladića?

Tema najnovijeg Mosta Radija Slobodna Evropa bila je odnos srpske opozicije prema ratnoj prošlosti Srbije i zločinima počinjenim u ratu devedesetih godina. Sagovornici su bili Nataša Kandić, osnivačica Fonda za humanitarno pravo iz Beograda, i Balša Božović, poslanik opozicione Demokratske stranke u Skupštini Srbije. Bilo je reči o tome zašto je osuđeni ratni zločinac Vojislav Šešelj promovisao svoju knjigu u kojoj negira zločin u Srebrenici u beogradskoj opštini gde je na vlasti opozicija, da li je to crna mrlja na obrazu srpske opozicije, kako Boško Obradović, lider Dveri, političke stranke koja je članica opozicionog Saveza za Srbiju, veliča Mladića i Karadžića, zašto rukovodstvo Demokratske stranke ćutke prelazi preko njegovih stavova, kako se danas srpska opozicija odnosi prema Deklaraciji o Srebrenici koja je usvojena 2010. godine kada su sadašnji opozicionari bili na vlasti, da li im danas smeta što se u toj deklaraciji indirektno priznaje genocid, kao i o tome da li bi se opozicija, kada bi došla na vlast, na isti način ponašala prema ratnim zločinima kao što se ponaša sadašnja vlast u Srbiji.

Omer Karabeg: Nedavno je u svečanoj sali beogradske opštine Stari Grad, u kojoj je na vlasti opozicija, osuđeni ratni zločinac Vojislav Šešelj promovisao svoju knjigu u kojoj negira genocid u Srebrenici. Da li vam je bilo čudno što se od tolikih opština u kojima je na vlasti Srpska napredna stanka, koja je vrlo blagonaklona prema Šešelju, njegova knjiga o Srebrenici promoviše baš u jednoj od retkih opozicionih opština u Srbiji?

Nataša Kandić: Ozbiljni nagoveštaji mogućeg oružanog sukoba

Izjava ministra spoljnih poslova Srbije „…kada ti sruše neki trgovinski centar, da ispadne da smo bili u pravu“ je u cilju podrške liderima Republike Srpske da je trenutak za razgraničenje sa Federacijom Bosne i Hercegovine.

Nataša Kandić: Zakon ne funkcioniše kada je u pitanju Šešelj

Kao nekadašnji bliski saradnik današnjeg predsednika Srbije, Vojislav Šešelj je zaštićena politička figura i servira nam ga se kao eksperta za ratne zločine. Problem je što mnogi iz institucija koje bi trebale nešto poduzeti u vezi Šešeljevih tvrdnji i sami javno daju izjave da se genocid u Srebrenici nije dogodio.

Žene silovane, muškarci seksualno mučeni

Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ), poznatiji kao Haški tribunal, pokrenuo je od samog osnivanja opsežne istrage i krivično gonio optužene za seksualno nasilje počinjeno u Bosni i Hercegovini (BiH) kojim su se bavile brojne optužnice od 1995. godine.

Kontekst: Zašto se toleriše nasilje?

Dokle sežu prava na slobodu izražavanja i okupljanja u zemljama regije? Zašto građani sve rjeđe iskazuju stavove u javnosti? U kojoj mjeri smo slobodno društvo i koliko država štiti prava onih koji misle drugačije?

O ovim temama za Kontekst govore: u Beogradu Nataša Kandić, osnivačica Fonda za humanitarno pravo, Duško Radosavljević, politolog i profesor na Fakultetu za pravne i poslovne studije “Dr. Lazar Vrkatić” u Novom Sadu, i u Zagrebu Enes Kulenović, vanredni profesor na Fakultetu političkih znanosti.

Kandić: Kako to da predsednik stranke naređuje izbacivanje u javnom prostoru

Osnivačica Fonda za humanitarno pravo Nataša Kandić izjavila je, govoreći o incidentu u opštini Stari grad kada su je napali članovi SRS, da je mislila da nasilje neće biti dopušteno i da će u zgradi Skupštine opštine Stari Grad morati da se poštuje zakon. Upitala je kako to da jedan predsednik stranke (Vojislav Šešelj) naređuje da se izbacuju oni koji su došli na tribinu, kako on odlučuje ko može, a ko ne može da bude na tribini, koju pritom organizuje u javnom prostoru. Ocenila je da je Šešelj započeo kampanju.

Kandić: Zastrašujuće je što mladi ljudi izvršavaju Šešeljeve naredbe

Sinoć je u holu beogradske Opštine Stari grad Nataša Kandić pokazala šta znači biti istinski aktivist za ljudska prava. Pa, iako nije uspjela prisustvovati tribini na kojoj je osuđeni ratni zločinac Vojislav Šešelj predstavljao svoju trotomnu knjigu u kojoj negira počinjenje genocida u Srebrenici, ona i još pet aktivista uspjeli su u svojoj namjeri.

Radikali napali aktiviste na promociji Šešeljeve knjige o Srebrenici

Članovi i simpatizeri Srpske radikalne stranke (SRS) fizički su napali aktiviste nevladinih organizacija pre početka promocije knjige lidera radikala i haškog osuđenika Vojislava Šešelja u zgradi opštine Stari grad u Beogradu.

Uoči promocije, simpatizeri radikala su grubo gurali nevladine aktiviste, a osnivačicu Fonda za humanitarno pravo Natašu Kandić i još dve aktivistkinje oborili su na pod.

“Nisam samo ja bila na podu, nego još dve devojke iz Fonda, a jednog mladića su izbacili kao da hoće da ga gaze nogama. Naišao je Šešelj koji je rekao – izbacite je! Odmah je nastalo guranje, a od tih silnih udaraca smo se našle na podu. Onda su nas izbacili napolje”, rekla je Nataša Kandić za Radio Slobodna Evropa (RSE).