Na Kosovu već postoji Misija EU za vladavinu prava, Euleks. Ideja o osnivanju drugog međunarodnog krivičnog suda za Kosovo koji bi se bavio ratnim zločinima je i suvišna i apsurdna.
Višegodišnja ćutnja oko statusa i zaštite silovanih žena je konačno okončana. Iako se 15 godina pokušavalo zaboraviti zbog, pre svega razvijenih predrasuda da je seksualno zlostavljanje žena zapravo sramota, ne samo za porodicu, nego i za naciju, Skupština je u četvrtak donela odluku o zakonskoj zaštiti silovanih osoba na Kosovu.
Odlukom Ustavnog suda Republike Srbije, od 12. prosinca 2013. godine, uvažena je ustavna žalba[1] pravomoćno osuđenog Saše Radaka za ratni zločin protiv ratnih zarobljenika počinjen na poljoprivrednom dobru “Ovčara”[2].
Prava civilnih žrtava rata u Srbiji regulisana su zakonom iz 1996. godine, kojim je propisano kome država taj status priznaje i koje privilegije dodeljuje. Prema kriterijumima ovog zakona, država ne priznaje status civilnih žrtava rata porodicama nestalih, žrtvama seksualnog nasilja, žrtvama nedela koje su počinile srpske snage, kao ni onima koji su stradali na teritoriji druge države. Na taj način se održava sistemska diskriminacija najranjivijih članova našeg društva, uspostavljena u vreme režima Slobodana Miloševića.
O logorima Jugoslovenske narodne armije (JNA) za Hrvate, koji su formirani na teritoriji Srbije nakon pada Vukovara u jesen 1991, zna se gotovo sve. Civili su u njih dovođeni sa područja Vukovara suprotno postignutom sporazumu JNA i hrvatske strane. Među zatvorenima bilo je žena i dece. Tortura nad oko 5.000 zatvorenih osoba je bila svakodnevna – ponižavanje, izgladnjivanje, nehumani uslovi. Čak su i oficiri JNA ove objekte nazivali logorima.
U Prijepolju je juče obeležena godišnjica zločina u Štrpcima, kada su pripadnici Vojske RS iz voza oteli i ubili 18 civila bošnjačke nacionalnosti i jednog Hrvata.
U narednih pet godina bit će popisani svi logori i mjesta zatočenja iz rata, u cilju stvaranja sveobuhvatne baze podataka i utvrđivanja definicije logora, rečeno je na konferenciji u Sarajevu.
Nakon što je nekoliko srpskih vojnika osuđeno za ratne zločine na Kosovu, Hjuman rajts voč od Beograda traži da procesuira i one koji su imali kontrolu nad vojskom i policijom u vreme rata.
„Šakali“, u vreme sukoba na Kosovu 1999, nisu bili paravojna jedinica, već deo Vojske Jugoslavije, utvrđeno je na suđenju devetorici pripadnika te jedinice. To, međutim, do javnosti u Srbiji gotovo i da ne dopire.
