Aktvendimi i Florence Hartman është i padrejtë

                 Vendimi i Dhomës së Apelit të Tribunalit të Hagës nga data 19.07.2011 në të cilin konfirmohet vendimi në lidhje me gazetaren Florence Hartman për botimin e përmbajtjes së dy vendimeve sekrete të kësaj Gjykate paraqet mohimin të dy imperativave të drejtësisë tranzicionale, të dihen faktet në lidhje me të kaluarën e afërt dhe të parandalohen përsëritjet e krimeve të luftës.

Siç dihet, gazetares Florens Hartman ish përfaqësues së Prokurorisë të Tribunalit të Hagës iu konfirmoi dënimi për mospërfillje të gjykatës, sepse në artikullin “Dokumentet sekrete kyçe për gjenocid”  i botuar në janar 2008 në botimin e Institutit te Bosnjës dhe në librin “Paqja dhe Dënimi” ku botoi përmbajtjen, efektin e supozuar dhe natyrën e dy vendimeve konfidenciale të  Dhomës së Apelit në rastin kundër Sllobodan Millosheviçit. Në fakt, ajo në artikull dhe libër i ka përmendur vendimet e Dhomës së Apelit me të cilat është miratuar kërkesa e Serbisë që disa pjesë të transkriptit nga seancat të Këshillit Suprem të Mbrojtjes RFJ-së të zbehen para që transkripti prezantohet si provë kundër Millosheviqit.

Ndërkohë, në mars të vitit 2011 Tribunali e largoi shenjën kofidenciale nga dokumentet e pëmendura.  Dhoma e Apelit, megjithatë nuk e pranoi këtë si argument i mbrojtjes, duke thënë se vendimi i mëtejëm i Tribunalit të Hagës nuk e zvogëlon përgjegjësinë e F. Hartman dhe se vetëm Këshilli i Tribunalit ka juridiksion ekskluziv në dispozicionin e  të dhënave konfidenciale të dy dokumenteve të lartpërmendura. Ky mendim i Dhomës së Apelit është mospërfillja e interesit të viktimave dhe shoqërisë si dhe rëndësinë e këtyre dokumenteve në zbulimin e fakteve në lidhje me konfliktin në ish-Jugosllavi.

Fondi për të Drejtën Humanitare (Serbi) dhe Këshilli Kroat i Helsinkut për të Drejtat e Njeriut tërheqin vërejtjen se me këtë vendim në lidhje me F. Hartman janë iniciuar mekanizmat me të cilat ato shtete që kanë tendencën të aplikojnë dhunën në arritjen e interesave të tyre politike, pa pengesë mund të përdorin për fshehjen e provave të cilat mund të dëmtojë procedurat aktuale para Tribunalit të Hagës, Gjykates Ndërkombëtare të Drejtësis dhe Gjykatave vendore, Penale dhe Civile. Përpos kësaj, theksojmë faktin se vendimi dhe procedura ligjore kundër F. Hartman nuk ishin në përputhje me standardet të themeluara për mbrojtjen e lirisë së shprehjes në ligjin e Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut.

Dekurajues është fakti se Gjykata e Apelit hodhi poshtë argumentin se me këtë vendim kërcënohet liria e shprehjes F. Hartman duke theksuar se në këtë rast kufizimi i ketyre lirive është i nevojshëm për të mbrojtur rendin publik dhe për të parandaluar botimin e informacioneve konfidenciale.
Fondi për të Drejtën Humanitare (Serbi) dhe Këshilli Kroat i Helsinkut për të Drejtat e Njeriut ftojnë organizat për të drejtat e njeriut nga vendet ish-jugosllave për t’u bashkuar dhe mbështetur përmbajtjen e kësaj deklarate dhe me këtë të shprehin të drejten e njohurive dhe lirinë e shprehjes.

Fond za humanitarno pravo                                        Hrvatski helsinški odbor

Nataša Kandić, izvršna direktorka                                      Ivan Zvonimir Čičak
Organizacije i pojedinci koji su se pridružile saopštenju:

* Centar za ljudska prava – Niš

* YUCOM

* Helsinški komitet za ljudska prava u BiH

* Heartefact Fund

* Građanska akcija Pančevo

* BH novinari

* Sandžački odbor za zaštitu ljudskih prava i sloboda

* Fractal

* Milanka Šaponja, novinarka iz Srbije