Sandra Orlloviq 
Krimet e kryera nga forcat policore dhe ushtarake kundër shqiptarëve të Kosovës gjatë viteve 1998 dhe 1999. Në Serbi është e heshtur për 12 vite. Kjo heshtje është e padepërtueshme dhe nga ajo më të cilën Serbia është mbrojtur për të vërtetën rreth gjenocidit në Srebrenicë, krimeve në Vukovar, rrethimit të Sarajevës, llogoreve në Prijedor dhe dëmeve të tjera të kryera në emrin tonë.
Shikimi i raportimeve të medieve në lidhje me publikimin e dosjes Lubisha Dikoviq mundeni ta shikoni këtu:
Dëshmitë, mbi të cilat bazohet gjykimi i Gjykatës Ndërkombëtare Penale për ish Jugosllavinë (GJNPJ), në lëndën e Millutinoviqit dhe të tjerëve, viktimat e mbijetuara nga Drenica, të cilat kanë dëshmuar në GJNPJ ose i kanë dhënë deklarata FDH-së, si dhe dokumentet e përmbajtura në Bazën publike të të dhënave të GJNPJ, tregojnë për krime të shumta të rënda dhe masive të luftës, të cilat janë kryer mbi civilët shqiptar në zonën e përgjegjësisë të komandantit të brigadës 37 të motorizuar të ushtrisë së RSJ, të shefit të shtabit të përgjithshëm të Ushtrisë së RS, gjeneral-nënkolonelit të emëruar kohët e fundit, Ljubisha Dikoviq. Gjatë bombardimeve të NATO-s, krimet e luftës, të cilat i kanë kryer pjesëtarët AJ/MPB-së, janë përsëritur. Edhe pse e ka pasur për detyrë të parandalojë krimet e luftës, brigada 37 e motorizuar këtë nuk e ka bërë. Deri më sot nuk janë proceduar pjesëtarët dhe komandantët e njësive, të cilët kanë marrë pjesë së bashku në kryerjen e krimeve të luftës, në Qirez, Çikatovё të Vjetёr, Baks, Vёrboc dhe Gllogoc, ku gjatë katër javëve më së paku janë vrarë 200 civilë.
Fondi për të drejtën humanitare publikon dosjen “Lubisha Dikoviq.” Në këtë dokument paraqiten faktet mbi trajtimin e ish-komandantit të Brigadës së 37-të të motorizuar gjatë luftës, si dhe evidencën e TPNJ për krimet e luftës të kryera në zonën e përgjegjësisë të komandantit të luftës Lubisha Dikoviq. Dosjen mund ta shkarkoni.