Fondi për të Drejtën Humanitare (FDH ) kërkon nga Lubisha Dikoviqi shefi i Shtabit të Përgjithshëm i Ushtrisë së Serbisë që ti largoj nga Forcat e Armatosura të Serbisë Pavle Gavriloviçin dhe Rajko Kozlina të akuzuar për krime kundër shqiptarëve të Kosovës në Tërrnjë më datën 25 mars të vitit 1999 deri në përfundim të procedurës.
Nakon što je Sud Bosne i Hercegovine jučer donio odluku o obustavljanju izdržavanja kazne i oslobađanju deset osuđenih ratnih zločinaca, a pozivajući se na odluku Ustavnog suda od 22. oktobra 2013. godine koji je usvojio apelacije osuđenih pred Sudom BiH, te utvrdio povredu prava optuženih iz člana 7. stav 1. Evropske konvencije i ukinuo presude Državnog suda, pravni eksperti tvrde kako je ovo očekivana odluka na koju upozoravaju već godinama.
Sot, më 19 nëntor 2013 pran zyrës së Fondit për të Drejtën Humanitare (FDH) u hapë shkolla rajonale e gjeneratës së dytë për Drejtësi Tranzicionale. Shkolla, të cilën edhe këtë radhë e organizon FDH-ja, Shoqata Juristi nga Sarajeva dhe Fondi për të Drejtën Humanitare Kosovë, paraqesin një program dhjetëditor të edukimit mbi instrumentet për ballafaqim me të kaluarën. Këtë vit shkollën do ta vijojnë 25 pjesëmarrës nga Bosnja dhe Hercegovina, Kosova dhe Serbia.
Dragoceni „insajderski“ iskazi svedoka saradnika u predmetima Tužilaštva za ratne zločine o silovanju trudnica, ubistvima beba, pucnju trudnoj ženi između nogu, masovnim ubistvima, „krečenju zidova“ krvlju civila, premeštanju tela iz Ljubenića u Batajnicu, sudski su potvrđeni ili je u nekim od ovh primera, izvesno da će biti potvrđeni.
U najnovijem Mostu Radija Slobodna Evropa razgovaralo se o tome zašto ni dve decenije nakon završetka rata Hrvatska i Srbija nisu rešile problem nestalih u tom ratu. Sagovornice su bile Nataša Kandić, bivša direktorka Fonda za humanitarno pravo iz Beograda i Vesna Teršelič, voditeljica Documente, Centra za suočavanje s prošlošću iz Zagreba.
Svedočenje žene kojoj su silovali kćerku i trudnu snahu, spalili kćerku, ubili sina, muža, devera, jetrvu i sinovca
Mala je ovo sredina, kada sam se vratio iz programa zaštite, apotekarka mi je rekla: “Nemojte više da dolazite, za Vas u ovoj apoteci nema lekova”. U zdravstvenoj stanici nisu hteli da me pregledaju, a moj izabrani lekar nije radio. Rekli su mi da dođem za mesec dana, kada se vrati sa godišnjeg odmora. Privodili su me par puta u Policijsku upravu Leskovac, pod optužbom da sam, kao komandir, otkrio sadržaj neke službene depeše, a ona je, zapravo, bila cirkularna i dobila je svaka policijska stanica u Srbiji. Isekli su mi sve četiri gume na kolima, u dvorištu, niko nije izvršio uviđaj
