Sahrana Nebojše Pavkovića, pravosnažno osuđenog za zločine nad albanskim civilima na Kosovu 1999. godine, u Aleji zaslužnih građana u Beogradu predstavlja otvoreno poricanje sudski utvrđenih činjenica i ruganje žrtvama. Odavanjem državnih počasti osuđenom ratnom zločincu, uz lažnu sliku „časti, hrabrosti i službe otadžbini“, vlast pojačava pritisak na zarobljeno društvo u Srbiji, posebno na mlade, da stanu u odbranu „heroja koji su branili srpski narod“, a koji su navodno nepravedno osuđeni.
Fond za humanitarno pravo ukazuje da se zarobljeno društvo pobunilo i da etnonacionalističke partije i grupe više nemaju snagu da krivotvore istoriju i sudske činjenice.
