Dvadeset jedna godina od zločina u Sjeverinu

U utorak se navršava 21 godina od otmice i ubistva 16 građana bošnjačke nacionalnosti, državljana SR Jugoslavije iz Sjeverina Oni su 22. oktobra 1992. iz Sjeverina krenuli svakodnevnim poslom u Priboj, autobusom preko teritorije Bosne i Hercegovine. Pripadnici srpske paravojne formacije Osvetnici, kojom je komandovao Milan Lukić, zaustavili su autobus na teritoriji Republike Srpske u mestu Mioče i nakon legitimisanja izveli 15 muškaraca i jednu ženu. Kamionom su ih odvezli u Višegrad, u motel “Vilina vlas” gde su ih brutalno psihički i fizički zlostavljali a potom ih odveli na obalu reke Drine, gde su ih streljali. Ubijeni su: Mehmed Šebo, Zafer Hadžić, Medo Hadžić, Medredin Hodžić, Ramiz Begović, Derviš Softić, Modhad Softić, Mujo Alihodžić, Alija Mandal, Sead Pecikoza, Mustafa Bajramović, Hajrudin Sajtarević, Esad Džahić, Ramahudin Djatović, Ediz Gibović i jedina žena medju njima Mevlida Koldžić, svi iz sela Sjeverin. Dok su se iživljavali nad bespomoćnim žrtvama, zločinci su ih fotografisali. Za taj zločin Okružni sud u Beogradu je u julu 2005. osudio na po 20 godina zatvora Milana Lukića, Olivera Krsmanovića (obojicu u odsustvu) i Dragutina Dragićevića, a Đorđa Ševića na 15 godina  zatvora. Obrazlažući presudu predsedavajuća sudskog veća Vinka Beraha-Nikićević istakla je da je nesumljivo dokazano da su na čelu sa svojim zapovednikom Lukićem, Krsmanović, Dragutinović i Šević i još petorica nepoznatih pripadnika “Osvetnika”, ubili 16 Sjeverinaca automatskim oružjem i noževima, i potom ih bacili u  Drinu. Lukić je početkom avgusta 2005. uhapšen u Argentini i izručen Haškom tribunalu gde je 2009. osuđen na doživotnu kaznu zatvora za zločine u Višegradu. Krsmanović je uhapšen u maju 2011. na području Višegrada. Tužilaštvo BiH protiv njega vodi istragu za ratni zločin nad pripadnicima bošnjačke nacionalnosti na području Višegrada. Ustavni sud Srbije je oktobra ove godine utvrdio da je članovima porodica žrtava ratnog zločina iz Sjeverina povređeno pravo na suđenje u razumnom roku u postupku za naknadu štete koji je Fond za humanitarno pravo (FHP) u njihovo ime pokrenuo 2007. godine protiv Republike Srbije. Ustavni sud Srbije je istom odlukom svakom od 22 podnosioca žalbe dodelio naknadu u iznosu od po 600 evra. FHP je ustavnu žalbu podneo avgusta 2013. godine zbog neopravdanog odugovlačenja postupka pred Osnovnim i Apelacionim sudom u Beogradu u kojem pravnosnažna presuda nije doneta ni nakon šest godina. Advokat FHP-a je u dva navrata podnosio urgencije postupajudem Veću Apelacionog suda, čija je predsednica sudija Melanija Santovac, a zatim i pritužbu predsedniku suda.